Erythema Exsudativum Multiforme (Major)

Erythema Exsudativum Multiforme

Erythema multiforme

Erythema Exsudativum Multiforme (EEM) is een acute, 'self-limiting', en soms terugkerende huidaandoening, waarbij rode vlekken en/of blaren op de huid ontstaan. Erythema exsudativum multiforme betekent letterlijk 'rode, veelvormige huidontsteking'. De naam zegt het al: Erythema multiforme kent vele verschijningsvormen. In de dermatologie worden drie groepen van EM onderscheiden:

• Erythema multiforme minor;
• Erythema multiforme major; en
• Toxische epidermale necrolyse (TEN).

De oorzaak is meestal onbekend. De uitslag kan optreden in samenhang met bepaalde (virale) infecties zoals het herpes simplex virus (HSV), medicijngebruik zoals antibiotica en diverse andere triggers, zoals infecties door bacteriën of schimmelinfecties. Erythema multiforme kan variëren in ernst. Het is meestal mild van aard, maar soms is het hevig. De aandoening is niet besmettelijk.

De meeste gevallen van erythema multiforme minor verdwijnen volledig binnen 2-3 weken zonder complicaties. Laesies bij erythema multiforme major hebben ongeveer 3-6 weken nodig om te genezen.

Risicogroepen erythema multiforme

Erythema multiforme treft doorgaans kinderen en jong volwassenen. Het zijn in meerderheid jongens en mannen die de aandoening krijgen.
 

Symptomen erythema multiforme major

Bij erythema multiforme major heeft de helft van de patiënten prodromen, waaronder matige koorts, algeheel ongemak, hoesten, keelpijn, braken, pijn op de borst, en diarree. Deze symptomen zijn gewoonlijk aanwezig 1 tot 14 dagen voordat de cutane eruptie (uitbarsting van leasies) optreedt. Behalve de huidafwijkingen zoals die ook bij de minor-variant aanwezig zijn, zijn er bij deze variant van EM ook uitgebreide erosies of beschadigingen aan de slijmvliezen. Het slijmvlies in de mond, ogen, vagina en anus kunnen aangedaan zijn. Dit gaat gepaard met pijn en door de pijnlijke, ontstoken plekken in de mond, kan de patiënt moeilijk eten. Als het slijmvlies in de ogen is aangedaan, kan dit leiden tot tranende ogen en fotofobie (lichtovergevoeligheid). Genitale leasies zijn pijnlijk en kunnen leiden tot urineretentie (niet kunnen plassen). Soms ontstaan er zweren op de ontstoken huid. Dit kan levensbedreigend zijn. Opname in het ziekenhuis is dan aangewezen.

Diagnose, behandeling en prognose erythema multiforme

De arts baseert de diagnose normaalgesproken op de uiterlijke kenmerken van de uitslag. Soms wordt een huidbiopsie verricht ter bevestiging van de diagnose. De oorzaak van het erythema multiforme dient bij voorkeur en indien mogelijk te worden geïdentificeerd. Als een medicijn de boosdoener, dan moet de inname ervan direct gestaakt worden. Infecties dienen adequaat te worden behandeld. Onderdrukking en bestrijding van het herpes simplex virus (de meest voorkomende oorzaak) kan nodig zijn, maar antivirale behandeling waarmee wordt aangevangen na de uitbarsting van erythema multiforme heeft geen effect op het verloop van de aandoening.

Milde vormen behoeven in principe geen actieve behandeling, aangezien het zelfgenezend is. Thuis uitzieken is dan het advies. Veelal is de behandeling symptomatisch, dat wil zeggen dat de behandeling zich richt op het verhelpen en bestrijden van de symptomen door pijnbestrijdingsmiddelen en middelen gericht tegen jeukstilling, bijvoorbeeld door een antihistaminicum. Bij wat uitgebreidere vormen kan een systemische behandeling met prednisolon (corticosteroïd) aangewezen zijn. Ernstige vormen van erythema multiforme worden in het ziekenhuis behandeld.

Normaalgesproken verdwijnt de aandoening binnen enkele weken, maar kan later terugkeren - vooral in het voorjaar en in het najaar. Het is belangrijk om de uitlokker van de aandoening - voor zover bekend - te vermijden.